Próby adopcji
Rufus nigdy nie wrócił do domu z żadną z przybyłych rodzin, mimo że wszyscy wychodzili uśmiechnięci. Kiedy przychodzili go odwiedzić, podekscytowany biegł w ich kierunku, merdając ogonem i szczekając radośnie. Ale kiedy nadszedł czas, by odejść, zatrzymał się w miejscu. Załoga śmiała się na początku, myśląc, że jest zbyt zabawny. Jednak raz po raz powtarzał się ten sam schemat: Rufus wpatrywał się w adoptowanych, gdy odchodzili.
Próby adopcji
O Rufusie
Pracownicy zaczęli martwić się niechęcią Rufusa do odejścia. “Dlaczego on to robi?” Często pytali Sarę, jedną z wolontariuszek. Jake, kierownik schroniska, drapał się po głowie za każdym razem, gdy pit bull grał w tę dziwną grę. Wszyscy zdawali sobie sprawę, że Rufus nie jest taki jak inni. “Nie możemy sprawiać, by omijały go wspaniałe domy” – narzekał inny pracownik. Stało się jasne, że nie było to przypadkowe zdarzenie; coś musiało się zmienić.
Odnośnie Rufusa
